Koasekuracja to umowa między co najmniej dwoma towarzystwami ubezpieczeniowymi gwarantująca spełnienie określonego świadczenia w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego zawartego w umowie z ubezpieczającym.
Jakie są rodzaje koasekuracji?
Jest wiele rodzajów koasekuracji, celem zaś zawsze jest wypłata świadczenia dla osoby ubezpieczonej. Jest to tzw. współubezpieczenie, ubezpieczyciele dzielą się między sobą ryzykiem procentowo lub ułamkowo i przy ewentualnej szkodzie każdy wypłaca swoją część.
Koasekuracja zewnętrzna polega na umowie między jedną osobą ubezpieczającą, a dwiema firmami ubezpieczeniowymi. Wtedy każda z firm ma określone ryzyko i wypłaci odszkodowanie, co do proporcji uczestnictwa w ryzyku.
Koasekuracja wewnętrzna polega na tym, że osoba ubezpieczająca podpisuje umowę z jednym towarzystwem, a to towarzystwo z inną firmą ubezpieczeniową na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez ubezpieczającego.
Koasekuracja wewnętrzna może być cicha i solidarna. Cicha polega na tym, że ubezpieczający nie wie jak ubezpieczyciel, z którym podpisał umowę podzielił się ryzykiem z inną firmą ubezpieczeniową. Natomiast koasekuracja solidarna oznacza to, że towarzystwa ubezpieczeniowe odpowiadają po równo za szkodę.
Dlaczego koasekuracja jest ważna?
Koasekuracja jest szczególnie ważna przy wysokich sumach ubezpieczenia. Dzięki temu jest pewność wypłacalności. Jest to także korzystne dla firm ubezpieczeniowych, ponieważ podjęcie dużego ryzyka – wysokiej sumy ubezpieczenia byłoby dla niej nieopłacalne. Jeżeli inna firma podejmie się także ryzyka, wtedy obciążenie przy szkodzie będzie znacznie niższe.
Przykład:
Ubezpieczający podpisuje umowę z jednym ubezpieczycielem. Natomiast ten ubezpieczyciel ma umowę z innym towarzystwem. Ubezpieczający nie zna podziału odpowiedzialności między firmami ubezpieczeniowymi, jednak dzięki podpisaniu umowy ma pewność, że jego szkoda zostanie wypłacona. Ubezpieczyciel ma w umowie z innym podział szkody po połowie. Po szkodzie ubezpieczającego towarzystwo wypłaci całą sumę, na którą składa się odszkodowanie z dwóch firm.
Przykład:
Ubezpieczający podpisuje umowę z dwoma zakładami ubezpieczeń. Jedna firma ubezpieczeniowa uznała, że nie podejmie się ubezpieczenia, gdyż ryzyko jest zbyt duże. Ubezpieczający znalazł drugą firmę ubezpieczeniową, która podjęła się części, a mianowicie 30% sumy ubezpieczenia. Klient wrócił do pierwszej firmy ubezpieczeniowej, która podjęła ryzyko 70% sumy ubezpieczenia. Tym sposobem został ubezpieczony cały majątek, a towarzystwa będą w stanie wypłacić odszkodowanie za ewentualną szkodę.